Na de hiervoor beschreven teksten gelezen te hebben ben ik alleen maar verwarder geraakt. Ik ben niet zo filosofisch ingesteld en weet even niet wat ik ermee aan moet. Kijken naar mijn eigen foto als een buitenstaander lukt ook niet echt, omdat ik erbij wás, op het moment van de opname. In hoeverre kleur ik daardoor mijn observaties?
Ik zie toegangsdeuren, waarvan één met een brievenbus, een bel, een huisnummer en een intercom, zo lijkt het tenminste. Er woont/verblijft dus iemand achter de deur. Maar wacht even, er hangt een briefje op de blauwe wand. Ogal is naar Sel verhuisd. Er staat nog wel een (nette) auto voor de deur. Misschien is er wel iemand. Echt uitnodigend is het er niet. Leuke kleurtjes, het lijkt wel Ierland, maar daar is het groener. Natuurlijk groen, wel te verstaan. Hier is alleen kaal beton te zien en een verwaaide krant. Marokkaans lijkt me, of gaat mijn fantasie nu met me op hol? Ook de verveloze plek op de groene deur lijkt de vorm van de krant te hebben. Op de deur ook nog een plaatje van Maria met het kindje Jezus. Geloven Marokkanen in Maria? Ik weet het niet, maar niet alle Marokkanen hebben hetzelfde geloof natuurlijk. Die krant zegt eigenlijk niets, is komen aanwaaien. Maar de naam Ogal dan? Die is meer Turks, naar mijn gevoel. Wat betekent dit allemaal?
De tekst van de Twentysix Gasoline Stations is me duidelijk. Met die van De Saussure en Derrida heb ik meer moeite, daar kom ik zonder toelichting niet uit. Dat lijstje moet maar even wachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten