Een week of wat geleden kwam mijn keuze voor groen ter sprake bij Karin (docent). Zij vond dat ik nog niet echt een verhaal had met al de foto's die ik liet zien. Of liever gezegd, er konden meerdere verhalen uit mijn foto's gehaald worden, maar dat éne verhaal moest ik toch wel zelf vertellen. Ook kwam naar voren dat ik erg veel foto's maak, wellicht toch ook door het gemak van de digitale camera. Ik probeer dat soms al te beperken door met één geheugenkaart te werken. Wat dacht ik dan van een middenformaat? "Ja, volgend jaar ben ik echt van plan om daar mee te gaan werken", was mijn antwoord. "Toch niet nu, drie weken voor de presentatie". "En waarom niet", vroeg Karin. "Ik weet ook zo gauw niet waar ik er een vandaan moet halen en dan moet ik helemaal opnieuw beginnen". "Ria, ik ga er straks een voor je halen", zei Karin, "want op de een of andere manier weet je er elke keer onderuit te komen". Waarin ze nog eens gelijk had ook. Het kwam er op neer dat ik de Mamiya 7.2 van mijn docent mocht lenen, verdere details zal ik iedereen besparen.
Inmidddels heb ik een tweetal keer (twee rolfilms van tien foto's) met de camera gefotografeerd. Het is een lekker licht toestel en er zit een lens op van 80 mm. Ik moet erg wennen aan een aantal dingen, maar vooral aan de ontspanknop. Voor ik het wist had ik mijn eerste foto gemaakt!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten