Op de site van Alzheimer Nederland lees ik geboeid de columns van Evert van Rossum, een 58 jarige man met Alzheimer. Hij weet naar mijn idee dit lastige onderwerp goed bespreekbaar te maken. Samen met zijn vriend Izaak vecht hij al een jaar of vier dagelijks tegen zijn ziekte en ook tegen het ongeloof dat hij als jong dementerende tegenkomt. In zijn columns kom ik sprekende voorbeelden tegen van de beperkingen waar hij door zijn ziekte mee te maken krijgt, zoals het niet meer tussen neus en lippen door kunnen maken van een afspraak en zijn onvermogen om een verhaallijn vast te houden.
In zijn columns schuwt hij de liefde niet en ook sex krijgt een plaatsje. Hij schrijft bijvoorbeeld:
Jonge mensen vinden dat sex tussen oudere mensen uit den boze is.
Die doen het toch niet meer. Of nog erger, ze vinden het een onsmakelijk idee!
Deze regels doen me sterk denken aan wat ik zelf eens van een nichtje te horen kreeg. Ze vond de gedachte aan vrijende mensen van boven de vijftig maar vies. Ook tijdens mijn bespreking van het boek Geliefden van Marrie Bot op de academie, zat het jonge volk niet echt op de nietsverhullende duidelijkheid van oude gerimpelde lijven te wachten. Maar dat is een heel ander onderwerp.
Het enige wat mij in zijn columns een beetje tegenstaat is het voortdurende gebruik van "vriendje Alzheimer", maar dat komt misschien ook omdat ik al zijn columns achter elkaar gelezen heb. Je zult maar zo'n vriendje hebben!
donderdag 27 september 2007
Vriendje Alzheimer
Labels:
Alzheimer,
column,
columns,
dement,
dementie,
Evert van Rossum,
Marrie Bot,
sex
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Mijn vriendje alzheimer,
jammer dat deze uitdrukking je zo stoort, ik ga proberen uit te leggen waarom ik mijn vreselijke ziekte omschrijf als mijn vriendje,
toen ik hoorde dat ik dat ik de ziekte van Alzheimer had, had ik echt geen idee wat mij te wachten stond, wat gaat er met mij gebeuren?
ik ging de uitdaging aan, berustte niet maar stortte mij op mijn leven, mijn leven dat geregeert wordt door Alzheimer,
in mijn leven was de vijand de baas, hoe meer ik mij verzette hoe zieker ik werd!!!!
waarom of waardoor ik een ingeving kreeg weet ik me niet te herinneren ,op een dag gaf ik toe aan zijn nukken en wat er gebeurde was ongelooflijk, ik werd rustiger en het ging beter met me, ik had de weg gevonden om met Alzheimer om te gaan!!!!
wij sloten vriendschap, door de vriendschap heb ik rust!!!
we laten elkaar in onze waarde,
als hij wil nukken gaat hij zijn gang maar, ik geef hem de ruimte,
door zo te handelel krijg ik veel terug, ik leer veel van door de ziekte, ik leer in te zien hoe de wereld in elkaar steekt, ik zit in een stroomversnelling om de zin van het bestaan door te krijgen,
de wereld der dwazen waar jij in leeft heb ik ver afstand van kunnen nemen om te overleven, de ziekte opent mijn ogen , wijst mij de weg !!!!
ik heb geen andere keus om vriendschap te sluiten met Alzheimer, het is mijn wapen ,
Ik zit op een glijbaan en vroeg of laat stort ik naar beneden, ik probeer zolang mogelijk die weg te laten duren, ik zorg er zelf voor dat de glijbaan stroef wordt, door medicatie !!!!!!!!!!!
mijn partner, zus , vader, vrienden en kennissen zijn toeschouwer, ik zit op die glijbaan alleen met Alzheimer, iedere seconde, hij beheest mijn bestaan!!
ik heb dus vriendschap gesloten met de vijand om te overleven,
ik ben nog in staat om op jouw scritie te reageren, je moet eens weten wat dit voor mij betekent!!
wat voor jouw de normaalste zaak van de wereld is voor mij een wonder , een wonder dat ik mag beleven van mijn vriendje Alzheimer, ik hoop voor jou dat je nooit rampspoed op je weg tegen komt, helaas mij gebeurde het wel,
ik heb gezocht naar een weg om te overleven , vroeger zouden ze zeggen, hij heult met de Russen,
het is mijn vriend tegen wil en dank, deze vriendschap eindigd met de dood,jij heb helemaal gelijk met je laatste zin, je zou zo'n vriendje hebben, jij kan je vrienden uitzoeken , helaas voor mij ik niet, deze vriendschap werd me door mijn strot gedrukt,
" Heb het leven lief "
iedere dag , iedere seconde,
geniet van het leven, ook al heeft het beperkingen, ik ben dol blij dat ik nog mag genieten samen Alzheimer !!! een idote vriendschap, ik weet het!!!!
bijna niet te begrijpen voor een ander, jij bent de enige niet ,
maar ik hoop toch dat je nu iets meer begrijpt waarom ik vaak schrijft over mijn vriendje alzheimer!!!
warme groet van Evert
Een reactie posten